Op 3 december 2020 publiceerde FranceSoir 1 op haar website een korte bijdrage over het mRNA-vaccin.
De kern van deze bijdrage is een brief van de Franse arts en specialist op het gebied van tropische- en infectieziekten, prof. Christian Perronne, waarin deze vanuit zijn omvangrijke expertise iedereen met klem en goedbeargumenteerd oproept om in deze heikele kwestie vooral niets te overhaasten, maar de wetenschap, de medische ethiek en bovenal het gezond verstand weer te laten prevaleren.
Hier volgt de tekst van de betreffende bijdrage:
Gepubliceerd op 03/12/2020 om 12u16 - Bijgewerkt om 18u42
Foto: Christian Perronne (Bruno Coutier/AFP)
Auteur(s): FranceSoir
Het vaccin tegen Covid-19 en de talrijke vragen die daarmee samenhangen, worden op alle media bediscussieerd, met het risico dat de informatie die er echt toe doet door de overvloed aan informatie verloren gaat.
Gisteren sprak prof. Christian Perronne bij Sud Radio over de brief die hij heeft geschreven en op zijn Facebookpagina heeft geplaatst. Deze belangrijke brief publiceren wij hieronder.
Hij zegt tegen ons 2 :
"De vaccins waarover men in de media spreekt zijn niet allemaal van hetzelfde niveau; sommige hebben nog het meeste weg van medisch onderzoek waarvan de gevolgen nog onbekend zijn. Men verwart snelheid en overhaasting met elkaar en er zal eerst veel ervaring moeten worden opgedaan en ook letterlijk afstand moeten worden genomen, voordat er uitspraken kunnen worden gedaan over hoe werkzaam ze zijn en hoe goed ze worden verdragen. De bevolking zou zijn hoop moeten vestigen op de vroegtijdige behandelingen, die zich al wereldwijd hebben bewezen.
Men moet zich afvragen hoe de bevolking eigenlijk aankijkt tegen de door de autoriteiten voorgestelde uitruil tussen vaccin en terugkeer naar de vrijheid."
Brief van prof. Perronne
In veel steden van ons mooie land zijn de mensen in beweging gekomen om hun vrijheid te herwinnen, om de terugkeer van de democratie te eisen.
Als arts, specialist op het gebied van infectieziekten, en als gewezen voorzitter van tal van volksgezondheidsinstanties en -besturen, onder meer op het gebied van vaccins, ben ik me elke dag bewust van de onzekerheden die leiden tot de angst en de groeiende ontsteltenis van onze medeburgers. Ik neem het risico om opnieuw te worden bestempeld als een “complotdenker” of, beter nog, als een “downplayer” 3, termen die worden gebruikt om degenen te beschrijven die het eenheidsdenken 4 bekritiseren of aanvechten.
Uiteindelijk ben ik trots op deze benamingen, want de woorden waarmee ik de waarheid vertolk, zijn sinds het begin van de epidemie nooit veranderd. Ik beschouw het daarom als mijn plicht om mij vandaag opnieuw uit te spreken over het hele medische aspect van Covid-19 en in het bijzonder over het onderwerp van de vaccinatie, dat nu het centrale en vrijwel enige element is geworden waar het in het gezondheidsbeleid van de Staat om draait.
Veel Fransen zijn gehypnotiseerd door de politiek van de angst. Sinds september 2020 werd ons een tweede vreselijke golf van de epidemie voorspeld, erger nog dan de eerste. De minister van Volksgezondheid (dr. Olivier Véran), de voorzitter van de Wetenschappelijke Raad van het Élysée (prof. Jean François Delfraissy), de directeur-generaal van Volksgezondheid (prof. Jérôme Salomon) en het Pasteur Instituut hebben ons catastrofale cijfers aangekondigd, met een exponentiële toename van het aantal sterfgevallen. De ziekenhuizen zouden stampvol raken en totaal overvoerd worden.
Zelfs de president van de Republiek heeft ons, in een recente televisietoespraak waarin de hernieuwde lockdown werd aangekondigd, niet minder dan 400.000 doden voorspeld, waarbij hij het aantal van 200.000 doden, dat kort daarvoor door professor Arnaud Fontanet van het Pasteur Instituut was ingeschat, nog overtrof. Deze irreële cijfers hadden slechts één doel, namelijk het in stand houden van de angst ten einde ons, braaf gemaskerd, in lockdown te houden. Toch heeft het wijdverbreide gebruik van maskers in de algemene bevolking geen enkel wetenschappelijk bewezen voordeel bij het beteugelen van de SARS-COV-2-epidemie. Het gebruik van maskers zou gericht moeten zijn op de patiënten, hun entourage (met name degenen die zelf risico lopen) en de zorgverleners zodra er sprake is van contact.
De epidemie neemt echter af en heeft niet geleid tot een apocalyps. De dynamiek van de curve liet al wekenlang het profiel zien van een seizoensgebonden opflakkering van de epidemie, die bij sommige virussen wordt waargenomen zodra de epidemiegolf voorbij is.
Dit toont aan dat het virus zich aanpast aan de mens en het duidt er ook op dat de groepsimmuniteit in de bevolking toeneemt en ons op natuurlijke wijze beschermt.
De virusstammen die momenteel in omloop zijn, hebben aan virulentie ingeboet. De autoriteiten zullen niet kunnen zeggen dat dit het gevolg is van de lockdown, want de neerwaartse trend was al ingezet voordat deze werd ingevoerd.
In sommige stedelijke gebieden was de teruggang van de epidemie zelfs al begonnen voordat de avondklok werd ingesteld.
Helaas zijn er nog steeds sterfgevallen bij hoogbejaarden, zeer zwaarlijvigen of mensen die lijden aan ernstige diabetes of zeer hoge bloeddruk of die al invaliderende hart/long- of nierziekten hebben. Deze risicogroepen zijn al goed in kaart gebracht. De gezondheidsmaatregelen zouden er daarom op gericht moeten zijn hen te beschermen, op te sporen en zo vroeg mogelijk, zodra de symptomen zich aandienen, te behandelen met hydroxychloroquine en azithromycine, waarvan de werkzaamheid en de veiligheid op grote schaal zijn bewezen, indien zij in een vroeg stadium worden toegediend.
Veel sterfgevallen hadden voorkomen kunnen worden. Men heeft huisartsen en geriaters echter ontmoedigd om tot behandeling over te gaan.
Zo bezien is het onbegrijpelijk om onze kinderen te blijven kwellen met nutteloze maskers. Al deze maatregelen zijn ingesteld om de Fransen ertoe aan te zetten een vaccin te eisen. Maar wat is het nut van een algemeen toegediend vaccin voor een ziekte waarvan het sterftecijfer dicht bij 0,05% ligt? Geen. Deze massale vaccinatie is nutteloos. Bovendien kunnen de risico’s van de vaccinatie groter zijn dan de voordelen.
Het meest verontrustend is dat veel landen, waaronder Frankrijk, zeggen dat ze klaar staan om de komende weken te gaan vaccineren, hoewel de ontwikkeling en evaluatie van deze producten in allerijl heeft plaatsgevonden en er tot op heden geen resultaten zijn gepubliceerd over de effectiviteit van deze vaccins of de mate waarin ze een gevaar vormen. Het enige wat we te zien hebben gekregen, waren persberichten van de industriële fabrikanten, waarmee hun aandelen op de beurs flink de hoogte in werden gejaagd.
Het ergste is dat de eerste “vaccins” die ons worden aangeboden geen vaccins zijn, maar producten van gentherapie.
Men gaat nucleïnezuren injecteren die ervoor zorgen dat onze eigen cellen onderdelen van het virus gaan produceren. De gevolgen van deze injectie zijn volledig onbekend, want het is een primeur voor de mens. En wat als de cellen van bepaalde “gevaccineerden” te veel virusdeeltjes produceren en zo oncontroleerbare reacties in ons lichaam veroorzaken?
De eerste gentherapieën zullen op basis van RNA zijn, maar er bestaan ook projecten op basis van DNA. Normaalgesproken gaat de boodschap in onze cellen van DNA naar RNA, maar het omgekeerde is onder bepaalde omstandigheden ook mogelijk, temeer daar onze menselijke cellen sinds het begin der tijden zogenaamde “endogene” retrovirussen 5 bevatten, die in het DNA van onze chromosomen zijn geïntegreerd. Deze “gedomesticeerde” retrovirussen die ons bevolken zijn gewoonlijk onschadelijk (in tegenstelling tot bijvoorbeeld HIV, het AIDS retrovirus), maar ze kunnen een enzym produceren, reverse transcriptase, dat in staat is om terug te coderen van RNA naar DNA.
Op vergelijkbare wijze zou een lichaamsvreemd RNA dat via injectie wordt toegediend, kunnen coderen naar DNA, dat net zo lichaamsvreemd is en dat vervolgens kan worden geïntegreerd in onze chromosomen.
Er bestaat dus een reëel risico dat onze genen permanent worden getransformeerd. Het is eveneens mogelijk dat, door het wijzigen van de nucleïnezuren van onze eicellen of zaadcellen, deze genetische modificaties worden doorgegeven aan onze kinderen. De mensen die deze gentherapieën, ten onrechte “vaccins” genoemd, promoten, zijn tovenaarsleerlingen en beschouwen de Fransen, en in meer algemene zin alle wereldburgers, als proefkonijnen.
We willen niet, zoals transgene tomaten of maïs, verworden tot GGO’s (genetisch gemodificeerde organismen). Een medisch manager van een van de [vaccin]producerende farmaceutische laboratoria heeft een paar dagen geleden verklaard, dat hij hoopte op een beschermend effect op individueel niveau, maar dat we niet te zeer mochten hopen op een effect op de overdracht van het virus en daarmee op de dynamiek van de epidemie als geheel.
Ziedaar een verhulde bekentenis dat het helemaal niet om een vaccin gaat. Te gek voor woorden!
Ik ben des te meer geschokt, omdat ik altijd voorstander ben geweest van vaccins en jarenlang voorzitter ben geweest van de instanties die het vaccinatiebeleid bepalen.
Het is nu tijd om dit uiterst zorgwekkende plan een halt toe te roepen. Het kan niet anders of Louis Pasteur draait zich om in zijn graf. De wetenschap, de medische ethiek en bovenal het gezond verstand moeten weer de overhand krijgen.
Christian PERRONNE 6
(Vertaling uit het Frans, inleidende tekst en voetnoten: Marike Bonk, voor WederhoorForum.nl, 20200127)
FranceSoir 03-12-2020: mRNA-vaccin, hartgrondige oproep van prof. Perronne. FranceSoir was sinds 2016 de online-only voortzetting van de voormalige avondkrant France Soir, die in 2012 failliet ging. Merknaam en website werden in 2019 overgenomen door de ondernemer Xavier Azalbert. Sindsdien profileert FranceSoir zich als een volledig onafhankelijk, ongesubsidieerd, op onderzoeksjournalistiek gericht gratis mediaplatform met bijdragen die geredigeerd worden door Xavier Azalbert en diverse vrijwilligers.↩
Gezien de context wordt hier met 'ons' bedoeld: Sud Radio. Sud Radio, in 1958 gestart als vanuit Andorra uitzendende Franse piratenzender, is een Frans commercieel radiostation, gevestigd nabij Toulouse.↩
lett. "rassuriste": negatieve benaming voor een geruststeller, nl. iemand die met geruststellende bewoordingen (de impact van) een zaak, zoals nu bv. de epidemie, bagatelliseert↩
lett. "la pensée unique": het eenheidsdenken is een begrip uit de politiek en de media, gebaseerd op de idee dat er voor het aanpakken van een bepaald politiek of maatschappelijk probleem slechts één enkele manier zou bestaan, waardoor alle denkbare alternatieven meteen kunnen worden uitgesloten en de aanhangers van dergelijke alternatieve denkwijzen met recht uit het maatschappelijk debat kunnen worden geweerd↩
Een retrovirus is een virus dat zijn erfelijk materiaal opslaat in de vorm van RNA. Bij infectie van de gastheercel wordt de genetische code, die in dat virale-RNA is vastgelegd, m.b.v. het enzym "reverse transcriptase" naar het DNA van de gastheercel gekopieerd. (Dit is dus het omgekeerde van de normale procedure in de cel, waarbij de kopieerslag van DNA naar RNA gaat. Vandaar ook de naam retrovirus). Eenmaal opgenomen in het DNA van de gastheercel kan het retrovirus actief virussen gaan produceren en zo de gastheer besmetten. De bekendste retrovirussen zijn HIV, de veroorzaker van AIDS bij mensen en FIV, de veroorzaker van AIDS bij katten. Een "endogeen retrovirus" of "ERV" is een miniem stukje genetisch materiaal van een retrovirus, dat geheel is opgenomen in het DNA van de cel (men zegt dan dat het "gedomesticeerd" is). Zo'n stukje kan al miljoenen jaren geleden opgenomen zijn en van geslacht op geslacht worden doorgegeven. Het menselijk genoom lijkt voor zo'n 5 tot 8% uit ERV's te bestaan. ERV's zijn zo veranderd dat ze meestal onschadelijk zijn en niet meer actief virussen kunnen produceren. (Inmiddels is wel het vermoeden gerezen dat ze een rol zouden kunnen spelen bij het ontstaan van bepaalde auto-immuunziekten.)↩
Prof. Christian Perronne is een vooraanstaand Frans arts, gespecialiseerd in tropische- en infectieziekten, met een zeer respectabele staat van dienst. Zo werkte hij in 2004 mee aan de ontwikkeling van een vaccin tegen het vogelgriepvirus H5N1 en adviseerde hij ruim 15 jaar lang opeenvolgende Franse regeringen op het gebied van de volksgezondheid, o.m. als voorzitter van de Commissie Overdraagbare Ziekten van de Franse Hoge Raad voor de Volksgezondheid. Ook was hij in 2009 vicevoorzitter van de Europese adviesgroep, die het Europese vaccinatiebeleid voor de WHO bepaalde. Maar hij verwierf vooral faam op het gebied van het onderzoek naar en de bestrijding van de ziekte van Lyme, m.n. de chronische variant ervan (waarbij hij zich bij vele patiënten wel, maar bij sommige anderen niet, populair maakte door zijn soms onconventionele stellingname). Als mede-oprichter van de Franse Federatie voor Vector-overdraagbare Tekenziekten (Fédération française contre les maladies vectorielles à tiques, FFMVT), was hij tot oktober 2020 vicevoorzitter van de raad van bestuur van deze federatie en ook voorzitter van de wetenschappelijke raad. Ten tijde van de publicatie van het FranceSoir-artikel was hij al sinds 1994 als arts verbonden aan het Raymond-Poincaré universitair medisch hospitaal in Garches bij Parijs, als hoofd van de afdeling Infectieziekten en tevens als hoogleraar tropische- en infectieziekten werkzaam bij de medische faculteit van de Universiteit van Versailles-St. Quentin en Yvelines (UVSQ) in Parijs-Saclay. Het feit dat hij zich vanaf het begin van de Covid-19 epidemie op allerlei manieren voortdurend bleef uitspreken als voorstander van zogenoemde "onconventionele" behandelmethoden en felle kritiek bleef uiten op het gevoerde beleid (o.m. door in juni 2020 een essay te publiceren getiteld "Y a-t-il une erreur qu'ILS n'ont pas commise?", oftewel: Is er ook maar één fout te bedenken die ZIJ niet hebben begaan?), schoot de instanties en autoriteiten totaal in het verkeerde keelgat. Dit leidde niet alleen tot ontheffing uit zijn functies bij de federatie FFMVT, maar ook, eind december 2020, tot ontslag uit zijn functie bij het hospitaal te Garches. Dit laatste zogezegd omdat hij "gedurende enkele maanden, in een context van gezondheidscrisis, opmerkingen heeft gemaakt, die de positie die hij bekleedt onwaardig zijn" (aldus de AP-HP, "Assistance Publique - Hôpitaux de Paris", de organisatie waaronder het hospitaal van Garches ressorteert). Voor een uitgebreid verslag over zijn opleiding, verdiensten en de omstandigheden die leidden tot zijn ontslag in Garches, zie: Franse Wikipediapagina over Christian Perronne.↩