Nieuwsbrief Marjan 202010

nieuwsbrief debat democratie

Nieuwsbrief Marjan 202010

Beste lezer,

In een wereld waar de Mainstream Media allemaal dezelfde boodschap verkondigen, staat de pluriformiteit van de berichtgeving ernstig onder druk. De gevestigde machten verstevigen hun greep op de informatievoorziening steeds verder. De censuur neemt hand over hand toe. Kritiek wordt niet meer geduld. Wie een afwijkende visie verkondigt, wordt weggezet als een verspreider van misinformatie, nepnieuws en wordt monddood gemaakt als "complotdenker".

Op steeds meer terreinen geldt vandaag het credo: "Er is consensus; de wetenschap is er uit; het debat is over; het is tijd voor actie!"
In deze moderne tijd lijkt de klok weer teruggedraaid te zijn naar de tijd van vóór de Verlichting. Tijdens de Verlichting maakten autoriteit en dogma plaats voor rede en wetenschap. Vandaag maakt wetenschap weer plaats voor autoriteit, en rede voor dogma. Het gaat er niet meer om wat je zegt, maar wie het zegt. Niet langer is de inhoud belangrijk, maar de framing van de boodschapper. Wie kritiek uit, wordt "gecancelled".

De wereld staat op zijn kop. De gekte regeert. Gras en koeien, die ons al duizenden jaren van voedsel voorzien, zijn nu geen natuur en vies; levenloze siliciumwoestijnen1, eufemistisch "zonneweiden" genoemd, zijn groen en schoon.

In deze nieuwsbrief wil ik de aandacht vestigen op een aantal bronnen, die een ander geluid laten horen: niet politiek correct, maar relevant; niet mainstream, maar oorspronkelijk. Veel leesplezier!

Vindt u deze nieuwsbrief interessant, stuur hem dan door naar belangstellenden, zodat het andere geluid verder draagt. Bij voorbaat dank!

Marjan Waldorp

  wederhoor-icon wederhoorforum.nl   co2isleven.nl

1. Return to Eden

Documentairemaker Marijn Poels wil zich niet in hokjes laten duwen. Met een open geest gaat hij op onderzoek uit om tot de kern van zaken door te dringen. Zojuist heeft hij het laatste deel van zijn trilogie afgerond: "Return to Eden", ofwel "terug naar het aards paradijs". Een prachtige film!

"Return to Eden" is weer een echte Marijn Poels documentaire geworden. Hij laat de mensen waarmee hij spreekt aan het woord en stelt vragen, zonder oordelen te vellen. Het is aan de kijker om na te denken. "Return to Eden" is verbijsterend, schokkend, angstaanjagend, maar ook prachtig en met een hoopvolle boodschap voor de toekomst!

De trilogie is o.a. te vinden op "Ongehoord Nederland" met Nederlandse ondertiteling:

N.B.: Het is aan te raden bij "The Uncertainty has settled" te beginnen. Dan valt "Return to Eden" beter op zijn plaats!

Vergeet niet om Marijn Poels een donatie te doen voor deze prachtige film. Het is mooi dat deze documentaire gratis op Internet te zien is, maar bedenk dat, nu in deze Corona-tijden de documentaire niet in bioscopen draait, er geen inkomsten zijn. Als we willen dat Marijn mooie documentaires blijft maken, zullen we deze idealist gezamenlijk moeten ondersteunen!

DVD's zijn te koop bij De Blauwe Tijger.

2. Planet Of The Humans

"Planet Of The Humans", de nieuwste documentaire van Jeff Gibbs / Michael Moore over onze omgang met de aarde, is ook een absolute aanrader:

Ik ben het zeker niet met alles in deze documentaire eens. Zo onderschrijf ik het Malthusiaanse doemdenken in de film niet! De geschiedenis heeft dat keer op keer weerlegd. Maar de film rekent genadeloos af met het sprookje van de hernieuwbare energie en daarin ligt wat mij betreft zijn grote verdienste. Er blijkt niets duurzaam aan hernieuwbare energie en alles draait om geld. De wereld van de hernieuwbare energie is doordrenkt van het z.g. "Crony Capitalism", waarbij een kleine club rijke machtige vriendjes elkaar de bal toespeelt. De belastingbetaler en de consument betalen de rekening. Ontluisterend! Schokkend!

De klimaatactivisten waren des duivels. Hun linkse makker Michael Moore had hun verraden en met een mes in de rug gestoken. In hun kringen is Michael Moore nu ineens rechts geworden en in de ban gedaan, "gecancelled". De klimaatactivisten haalden alles uit de kast om de film van Youtube verwijderd te krijgen. Dat lukte met een vermeende copyright schending als argument. Maar blijkbaar kon die aantijging weerlegd worden, want de film kwam weer terug op Youtube.

3. De Andere Krant

Internet en sociale media hebben het verdienmodel van de schrijvende pers onderuit gehaald. Lezers zegden hun abonnement op. Adverteerders haakten af. Een onvermijdelijke fusiegolf volgde met als resultaat dat vrijwel alle Nederlandse en Belgische kranten nu in handen zijn van twee Belgische mediaconcerns: Mediahuis en DPG media. Vroeger hadden kranten hun eigen politieke kleur. Die kleur is nu een kleursausje geworden, een andere stijl afgestemd op een andere lezersdoelgroep, marketing. Of je nu de NRC leest, De Telegraaf of De Standaard, de instructies komen van dezelfde Belgische mediamagnaat. Die bepaalt wat er geschreven mag worden en wat er niet geschreven mag worden. Kritische artikelen worden niet geplaatst. Kritische auteurs worden geweerd. Geen wonder dat alle kranten over belangrijke onderwerpen als klimaat of de Corona-crisis zo eensluidend zijn en de gevestigde orde braaf volgen.

De Andere Krant is een initiatief om een ander geluid te laten horen. De Andere Krant wil de "andere kant" laten horen. De Andere Krant heeft geen winstoogmerk en wordt volledig gefinancierd door donaties. Vrijwilligers zorgen voor de verspreiding. De Andere Krant is een thema-krant. Er zijn inmiddels acht kranten uitgebracht. De eerste in 2018 over Rusland. De nieuwste in aug. 2020 over Latijns Amerika. De kranten worden gedrukt op papier, maar zijn ook als PDF te downloaden.

Het initiatief van De Andere Krant is opmerkelijk succesvol. Van de thema-krant over Vrijheid werden meer dan 500.000 exemplaren gedrukt! Een knappe prestatie als je bedenkt dat De Andere Krant geen commercieel bedrijf is, maar een organisatie gedreven door donaties en vrijwilligers. Dit onverwachte succes ontging de gevestigde kranten natuurlijk niet. De NRC met gestaag dalende oplages ging onlangs in de tegenaanval en beschuldigde De Andere Krant van Russische connecties. In een twintig min. durende podcast doen twee NRC journalisten verslag van hun "onderzoek" naar De Andere Krant:

De podcast is een aanrader. Je wilt meteen je abonnement op de NRC opzeggen. De podcast is een aaneenschakeling van insinuaties en tendentieus gepraat. Het enige harde "bewijzen", die worden aangevoerd, zijn de aanwezigheid van een Russische spreker op een door De Andere Krant georganiseerd symposium over MH17, en een redacteur, die Columns voor Sputnik schrijft. Je vraagt je af waar tegenwoordig de "complotdenkers" zitten: bij de kritische "andersdenkenden" of bij de gevestigde orde? Waarom zou je op een symposium over MH17 geen Russische spreker mogen uitnodigen? Dat lijkt me juist voor de hand liggend. En waarom mag Eric van de Beek niet voor Sputnik schrijven? Hij is een freelance journalist, die ook voor Elsevier Weekblad en de Volkskrant schrijft. Is dat ook verdacht? Bovendien zou de COVID-1984 thema-krant "desinformatie" zijn, omdat in de redactionele column een verkeerd sterftecijfer wordt genoemd. Stel dat dat sterftecijfer inderdaad fout is, is dan de hele COVID-1984 krant desinformatie? Maar het meest treurige is dat de NRC redacteuren De Andere Krant op geen enkele manier de gelegenheid hebben gegeven om te reageren op alle aantijgingen. Was "hoor en wederhoor" niet een van de gulden regels in de journalistiek? Bovenaan de gewraakte NRC pagina staat de reklametekst: "Je kunt op NRC rekenen voor betrouwbare informatie, duiding en analyse". We weten nu wat die woorden waard zijn!

  • Kijk ook naar de documentaire "Paradogma" (zie hierboven), waarin o.a. de beperkte bewegingsvrijheid van journalisten aan de orde komt.

4. Café Weltschmerz

Café Weltschmerz is een burgerjournalistiek platform. Het wil een hoogwaardig alternatief bieden voor de mainstream media. Café Weltschmerz neemt diepgravende interviews op over uiteenlopende onderwerpen en publiceert die op Internet (Youtube). Kenmerkend voor Café Weltschmerz is dat ook de interviewer vaak een diepgaande kennis heeft van het onderwerp. Het resultaat: boeiende gesprekken c.q. discussies tussen deskundigen. Bij Café Weltschmerz ligt de nadruk meer op expertise dan op journalistiek.

In de Corona-crisis is Café Weltschmerz een belangrijke bron van een ander geluid!

5. De Blauwe Tijger

De Blauwe Tijger is een kleine uitgeverij gespecialiseerd in politieke en filosofische boeken. De kleur van de tijger is blauw, niet rood.

Op 1 dec. 2019 opende de Blauwe tijger een interviewstudio: Blue Tiger Studio. Prof. Kinneging verrichtte de officiële opening met een prachtige toespraak over vrijheid en gelijkheid. Sindsdien zijn vele gasten voorbijgekomen, waaronder Rypke Zeilmaker met bijv. spetterende uitleg over de VN Agenda 2030.

6. Corona-crisis

In de huidige Corona-crisis heeft ondergetekende ook niet stil gezeten:

Bijzondere aandacht wil ik vragen voor de toespraak van Isa Kriens tijdens de vrouwenmars in Utrecht 13 sep 2020. Een geweldige toespraak! Wat een powervrouw!

En natuurlijk de website van de belangrijkste verzetsgroep:

7. De Aanval Op De Natiestaat

Met "De Aanval op de Natiestaat" schreef Thierry Baudet in 2012 een iconisch proefschrift. Baudet zag in supranationalisme en multiculturalisme een bedreiging voor onze vrije en democratische samenleving. Vandaag, met de alsmaar oprukkende macht van de EU en de gijzeling van onze vrije samenleving door de WHO in de Corona-crisis, is "De Aanval op de Natiestaat" actueler dan ooit! Goede reden om dit belangrijke boek te herlezen en er een recensie over te schrijven:

In één zin: Einde grenzen is einde natiestaat is einde democratische rechtsstaat!

8. Smeltend ijs

Klimaatactivisten jagen ons graag angst aan met verhalen over smeltende poolkappen en daaruit voortvloeiende zeespiegelstijgingen. Maar kunnen de poolkappen wel zo makkelijk smelten? Een les natuurkunde over het smelten van ijs:

9. Dwarsliggers

De Belgische "dwarsliggers" zijn een bijzonder gezelschap. Een abonnement op hun nieuwsbrief staat garant voor diepgaande analyses over uiteenlopende onderwerpen in je mailbox. De Dwarsliggers verrassen en verbazen je keer op keer met hun diepgaande kennis. Zo lezen we in het artikel over de "zelfgemaakte energiecrisis" dat de z.g. scheurtjes in de drukvaten van de Belgische kerncentrales helemaal geen scheurtjes zijn, maar insluitingen die in elke gelaste staalconstructie voorkomen. En ja, er worden steeds meer scheurtjes vastgesteld. Hoe dat komt? Wel, de meetapparatuur wordt steeds verfijnder. Logisch hè?

  1. siliciumwoestijnen: Met dank aan Rypke Zeilmaker ↩

Vorige Bericht Volgende Bericht